My house in the middle of.....
Door: marjoleinhuissen
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
01 April 2012 | Sierra Leone, Freetown
Een goed huis vinden is blijkbaar lastig in Sierra Leone. Er zitten genoeg mensen in de rimboe zonder stromend water en elektriciteit. Over ons onderkomen werd gezegd: you are so lucky to go to The Hotel. Of: your accomodation is 2 miles to heaven. En ja…we hebben absoluut niets te klagen. Dus dit wordt nog een verhaaltje waarna jullie denken...goh wat een luxe en pracht daar in Sierra Leone! Niet getreurd, genoeg ellende te melden maar dat bewaar ik nog maar even.
We wonen op een compound binnen de ziekenhuis compound. Er zijn 4 doctor houses en een guest house met 6 kamers. De naam geeft het eigenlijk al weg, maar ik woon dus in een van de doctor houses (in tegenstelling tot de 2 anderen die in het guest house zitten). Als dokter ben je hier net iets specialer, wordt zelden bij mijn naam genoemd en meestal aangespreken met doc of dokta. Maar goed, daarover later meer. Mijn huis is groot voor mij alleen. Heb een woonkamer met keuken en groot bureau dat ik als ‘kantoor’ gebruik. Verder zijn er 2 slaapkamers, waar ik er natuurlijk maar eentje van gebruik, de ander is/wordt de logeerkamer. Mijn kledingkasten staan in een apart kamertje, dus die is nu gebombardeerd tot walk-in-closet! Gaat de goede kant op he geneesco’s? Miljoenen in mijn bankrekening en mijn eigen walk-in-closet ;) Goed, verder natuurlijk nog een badkamer, ook gewoon groot genoeg. Heb zelfs een achtertuin met een leuk hutje erin, alleen daar moet ik komende weken nog even aan klussen. De keuken gebruik ik niet, want heb geen gas. Eten, water, de koelkast staan in de guest house. Die heeft ook leuke veranda, dus daar eten we samen. Dat eten wordt 6 dagen per week ook nog eens voor ons klaar gemaakt. En 1 x per week wordt mijn huis schoongemaakt en mijn was gedaan.
Elektriciteit is geen vanzelfsprekendheid in Makeni. We zijn hier hoofdzakelijk afhankelijk van generatoren. Die zijn tussen de middag een paar uurtjes aan en ’s avonds tot 10 uur. Gelukkig zijn hier ook zonnepanelen en heb ik in mijn doctor house 1 stopcontact met 24 uur stroom. En natuurlijk…internet. Ook de zonnepanelen staan wel eens uit, dus soms is het gewoon donker. En als je dan zonder zaklamp probeert rond te lopen gebeuren er wel eens ongelukjes (zie foto’s). Stromend water is er bijna altijd. Alleen nu we tegen het einde van het droogseizoen zitten, is het ’s morgens niet altijd aanwezig.
We vormen inmiddels een nieuwe tijdelijke familie hier. Mijn buurman is de (ook net nieuwe) general manager, uit Jamaica. Steun en toeverlaat! Zijn gezin komt eind deze maand ook over. Verder hebben we nog Vivienna uit Venezuela, die hier is met haar 2 kids. Zij is verantwoordelijk voor de financien. Dan natuurlijk de 2 Ieren en nu tijdelijk nog een verpleegkundige uit Jamaica. We hebben 3 poezen geadopteerd als huisdier die we als naam onze favoriete Krio woorden hebben gegeven. Zo hebben we Pus (poes), Rata (rat) en small skin (slank).
Nieuws over ‘nieuw vlees’ (zoals wij het noemen) in Makeni doet snel de ronde. En zo bouwen we een beetje sociaal leven op in de expat community. Er is hier op de compound een leuk volleybalveld (van zand dan), volleyballen zijn geregeld, teams worden gevormd en morgen gaan we beginnen met trainen zodat we binnenkort een toernooi kunnen gaan regelen tegen 1 van de andere bedrijven.
Zo wordt langzamerhand deze plek mijn nieuwe thuis! Enige waar ik nog niet aan kan wennen is de hitte. Het is hier minstens 5 graden warmer dan in Freetown en geen zeewind. De paar zweetdruppeltjes die ik in Freetown heb verloren, zijn niets vergeleken met de liters die ik hier zweet. Gelukkig wordt het binnenkort wat koeler als de regentijd begint.
De eerste week in het ziekenhuis was overweldigend! Naast het klinisch werk, moet ik aan de bak met statistieken, geld etc. Wordt heel erg hard werken. Volgende keer een rondleiding door het ziekenhuis!
We wonen op een compound binnen de ziekenhuis compound. Er zijn 4 doctor houses en een guest house met 6 kamers. De naam geeft het eigenlijk al weg, maar ik woon dus in een van de doctor houses (in tegenstelling tot de 2 anderen die in het guest house zitten). Als dokter ben je hier net iets specialer, wordt zelden bij mijn naam genoemd en meestal aangespreken met doc of dokta. Maar goed, daarover later meer. Mijn huis is groot voor mij alleen. Heb een woonkamer met keuken en groot bureau dat ik als ‘kantoor’ gebruik. Verder zijn er 2 slaapkamers, waar ik er natuurlijk maar eentje van gebruik, de ander is/wordt de logeerkamer. Mijn kledingkasten staan in een apart kamertje, dus die is nu gebombardeerd tot walk-in-closet! Gaat de goede kant op he geneesco’s? Miljoenen in mijn bankrekening en mijn eigen walk-in-closet ;) Goed, verder natuurlijk nog een badkamer, ook gewoon groot genoeg. Heb zelfs een achtertuin met een leuk hutje erin, alleen daar moet ik komende weken nog even aan klussen. De keuken gebruik ik niet, want heb geen gas. Eten, water, de koelkast staan in de guest house. Die heeft ook leuke veranda, dus daar eten we samen. Dat eten wordt 6 dagen per week ook nog eens voor ons klaar gemaakt. En 1 x per week wordt mijn huis schoongemaakt en mijn was gedaan.
Elektriciteit is geen vanzelfsprekendheid in Makeni. We zijn hier hoofdzakelijk afhankelijk van generatoren. Die zijn tussen de middag een paar uurtjes aan en ’s avonds tot 10 uur. Gelukkig zijn hier ook zonnepanelen en heb ik in mijn doctor house 1 stopcontact met 24 uur stroom. En natuurlijk…internet. Ook de zonnepanelen staan wel eens uit, dus soms is het gewoon donker. En als je dan zonder zaklamp probeert rond te lopen gebeuren er wel eens ongelukjes (zie foto’s). Stromend water is er bijna altijd. Alleen nu we tegen het einde van het droogseizoen zitten, is het ’s morgens niet altijd aanwezig.
We vormen inmiddels een nieuwe tijdelijke familie hier. Mijn buurman is de (ook net nieuwe) general manager, uit Jamaica. Steun en toeverlaat! Zijn gezin komt eind deze maand ook over. Verder hebben we nog Vivienna uit Venezuela, die hier is met haar 2 kids. Zij is verantwoordelijk voor de financien. Dan natuurlijk de 2 Ieren en nu tijdelijk nog een verpleegkundige uit Jamaica. We hebben 3 poezen geadopteerd als huisdier die we als naam onze favoriete Krio woorden hebben gegeven. Zo hebben we Pus (poes), Rata (rat) en small skin (slank).
Nieuws over ‘nieuw vlees’ (zoals wij het noemen) in Makeni doet snel de ronde. En zo bouwen we een beetje sociaal leven op in de expat community. Er is hier op de compound een leuk volleybalveld (van zand dan), volleyballen zijn geregeld, teams worden gevormd en morgen gaan we beginnen met trainen zodat we binnenkort een toernooi kunnen gaan regelen tegen 1 van de andere bedrijven.
Zo wordt langzamerhand deze plek mijn nieuwe thuis! Enige waar ik nog niet aan kan wennen is de hitte. Het is hier minstens 5 graden warmer dan in Freetown en geen zeewind. De paar zweetdruppeltjes die ik in Freetown heb verloren, zijn niets vergeleken met de liters die ik hier zweet. Gelukkig wordt het binnenkort wat koeler als de regentijd begint.
De eerste week in het ziekenhuis was overweldigend! Naast het klinisch werk, moet ik aan de bak met statistieken, geld etc. Wordt heel erg hard werken. Volgende keer een rondleiding door het ziekenhuis!
-
02 April 2012 - 11:06
Anouk:
leuk leuk marjo
met name die blauwe knieen..
benieuwd ook naar je verhalen van het ziekenhuis!
x a -
02 April 2012 - 13:00
Jessica:
Wow, wat een huis Marjolein!! Zo'n mooi onderkomen om uit te puffen van je werk lijkt me heerlijk!
Ben benieuwd naar je ziekenhuisverhalen...
X Jessica -
02 April 2012 - 16:10
Sara Van Bennekom,:
lieve marjolen
hier is het ook lekker weer maar soms ook niet.
ik kan leuk spelen met vriendinnetjes.
en het is heel leuk op school.
ik voetbal ook nog.
groertjes sara!!!!!!
-
02 April 2012 - 19:45
Renee:
Haaaa bikkel, goed om te horen dat je nog steeds leeft en niet hypovolemisch leeggezweet bent! Vind het fijn dat je je huis beschrijft en foto's erbij zet, kan ik een beetje een idee vormen, thanks! Schrijf je deze week een lange mail! X -
03 April 2012 - 08:33
Marjolein:
jaaaaa, lange mails zijn heel erg welkom!!!!!! -
05 April 2012 - 22:53
Conny:
Ziet er lang niet slecht uit Mar...Vooral je knieen heel apart :p, hoe krijg je dat nu weer voor elkaar mutsie..ow skype is gelukt ondertussen maar nu was jij weer offline. We proberen het gewoon van de week nog een keer!!
dikke kus vanuit hier xx -
06 April 2012 - 09:40
Marthe:
Leuk Marjolein, om ook eindelijk jouw weblog te lezen!!!
Heel veel succes en plezier daar!! Ben benieuwd naar de eerste ziekenhuisverhalen!
xx -
10 April 2012 - 14:09
Mayke:
Klinkt goed, laat de 'echte' verhalen maar komen! ;) -
11 April 2012 - 15:33
Sara Van Bennekom,:
Heeeeeee!!!!!!!!!!
lieve marjolein,
het is heel leuk om te skype toch???
is het leuk in sierra leone.
heb je al leuke foto 's gemaakt.
ik zal ook wel is foto 's laten zien.
bervorbeeld van de voetbal of wat voor weer het hier is.
niet schriken hoor!!!!!!!!!!!!!
sara!!!!!!!!!!!
-
14 April 2012 - 14:33
Tom:
Ha Marjolein,
Samen met Opa en Oma de foto's bekeken.
Ze vinden het gaaf om je te zien, zijn trots op je!
Hartelijke groeten van Opa en Oma Matthijsse -
14 April 2012 - 14:34
Tom:
Ha Marjolein,
Samen met Opa en Oma de foto's bekeken.
Ze vinden het gaaf om je te zien, zijn trots op je!
Hartelijke groeten van Opa en Oma Matthijsse -
24 April 2012 - 17:15
Sara Van Bennekom:
hee marjolein!!!!!!!!
wat een enge slang brrrr!!!
en waar heb je die foto daaronder vandaan????
ik stuur nog wel eens gewoon een mailtje en dan kan ik een paar foto 's laten zien!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
