Dokta Maria
Door: marjoleinhuissen
Blijf op de hoogte en volg Marjolein
24 April 2012 | Sierra Leone, Freetown
Na eindelijk een weekend vrij te zijn geweest (en die ook nog op het strand te hebben doorgebracht), eindelijk weer puf om een verhaaltje te schrijven.
Heb de afgelopen weken zo ongelooflijk veel gezien en gedaan, dat het onmogelijk is om alles te vertellen. En ook bijna onmogelijk om voor te stellen dat ik hier nog maar 4 weken ben. Inmiddels geloof ik bijna zelf dat ik dokta Maria heet. Niemand kan zowel mijn voor als achternaam uitspreken, dus ben ik vanaf nu Maria. Probeer met man en macht om de andere expats mijn volledige naam te laten zeggen, maar helaas...meestal is het doc of dokta. Naast gewoon dokter ben ik nu ook statisticus, verantwoordelijk voor de kwartaal en jaarraporten, deel van het top management, fundraising, etc etc. Maar....gelukkig hoef ik me niet bezig te houden met de financien ;) Al word ik dagelijks geconfronteerd met de miserable finaciele toestand waarin we momenteel verkeren. Dus doe ik af en toe ook nog een stukje crisis management.
En dan het werk in het ziekenhuis. Elke dag beginnen we met de 'hand over' (overdracht). Vaak vrolijke bedoening, doordat er soms spontaan iemand begint met het zingen van een lied, en iedereen zingt en klapt vrolijk mee. Alle opnames en overleden patienten worden vermeld en patienten waar de dokter even wat extra aandacht moet besteden. En aantal keer per week wordt er door een staflid een presentatie gegeven. Daarna vertrekt iedereen naar zijn eigenlijk 'ward' (afdeling). Momenteel ben ik verantwoordelijk voor de maternity (obstetrie). Daar loop ik visite en daarna doe ik een rondje op de andere afdelingen om te kijken of ze hulp nodig hebben. De andere afdelingen zijn: female, male, children. En dan is er nog apart het stabilization centre. Over de children's ward en het stabilization centre volgt nog een apart verhaal. Te indrukwekkend en soms hartverscheurend...
Na de visite ga ik soms terug naar mijn huisje om aan de statistieken te werken. Er is namelijk nogal wat achterstallig werk (wat = laatste helft van 2011), dus daar gaan al mijn vrije uurtjes aan op. Op dinsdag en donderdag is het OK-dag. Alle chirurgische patienten worden verzameld en de dagplanning gemaakt. Meestal zijn we wel van uurtje of 10 tot 5 aan 1 stuk door bezig. En boy o boy, het is een festijn van bizarre dingen. Elke keer is het weer een verrassing wat je gaat vinden als je een buik open maakt. Voor de medici onder ons wat voorbeelden: volvulus van sigmoid, bilateral ovarian cancer, geperforeerde galblaas, de 'gewone'darm en maagperforaties, enorme tumoren met invasie van blaas, urether, darmen, etc etc. Her en der worden er nog wat ledematen geamputeerd en gelukkig is er ook wel eens een gewone liesbreuk (al zijn ze vaak 10x zo groot als in nederland).
Op woensdag hebben we grand rounds, waarbij we met iedereen alle afdelingen langs gaan en patienten zien en bespreken die lastig zijn, niet verbeteren, of gewoon interessante dingen hebben. Extreem leerzaam (denk vooral voor mij, al moet ik binnenkort de grand rounds zelf gaan leiden, hehe)
Nog even terug naar mijn ward. De midwives zijn fantastisch (meestal dan) en erg lief voor me. Net als de patienten trouwens. Kan niet omschrijven wat een bizarre gewaarwording het is om alleen maar binnen te komen lopen en van alle kanten good morning dokta, thank you so much dokta te horen. Of om van een aantal patienten les in Krio te krijgen, etc etc. Deze dingen heb ik ook wel nodig want het is zwaahaar. Vooral in de weekenden komen er heftige casussen binnen. De moederzorg in het government hospital is gratis, maar daar is regelmatig geen dokter te vinden. En dan worden ze doorgestuurd naar ons....vaak heel laat, soms te laat. Voeten die uitsteken, of een hand, een tweeling waarvan eerste kindje als is overleden, etc etc. Vaak hebben we geen andere optie meer dan een keizersnede doen (als het kindje nog leeft). Neonatale sterfte is hoog, maternale sterfte gelukkig nog niet meegemaakt. Vaak heb je geen tijd om alles te laten bezinken en heb je aan het eind van de week even een dip (en dan drinken we een paar biertjes).
Merk dat ik kan blijven vertellen, want doe nog veeeeeel meer. Maar hopelijk hebben jullie een beetje idee gekregen.
Heb nog niet veel foto's van het ziekenhuis zelf. Wel van operaties, maar die lichtelijk onsmakelijk voor de meeste mensen.
Vanaf volgende week tot eerste week van juni ben ik alleen voor alle obstetrie en chirurgie, omdat dr ABD op vakantie is. Duim maar hard (of zeg een gebedje), want gaat een taaie sessie worden. Keep you posted!
Heb de afgelopen weken zo ongelooflijk veel gezien en gedaan, dat het onmogelijk is om alles te vertellen. En ook bijna onmogelijk om voor te stellen dat ik hier nog maar 4 weken ben. Inmiddels geloof ik bijna zelf dat ik dokta Maria heet. Niemand kan zowel mijn voor als achternaam uitspreken, dus ben ik vanaf nu Maria. Probeer met man en macht om de andere expats mijn volledige naam te laten zeggen, maar helaas...meestal is het doc of dokta. Naast gewoon dokter ben ik nu ook statisticus, verantwoordelijk voor de kwartaal en jaarraporten, deel van het top management, fundraising, etc etc. Maar....gelukkig hoef ik me niet bezig te houden met de financien ;) Al word ik dagelijks geconfronteerd met de miserable finaciele toestand waarin we momenteel verkeren. Dus doe ik af en toe ook nog een stukje crisis management.
En dan het werk in het ziekenhuis. Elke dag beginnen we met de 'hand over' (overdracht). Vaak vrolijke bedoening, doordat er soms spontaan iemand begint met het zingen van een lied, en iedereen zingt en klapt vrolijk mee. Alle opnames en overleden patienten worden vermeld en patienten waar de dokter even wat extra aandacht moet besteden. En aantal keer per week wordt er door een staflid een presentatie gegeven. Daarna vertrekt iedereen naar zijn eigenlijk 'ward' (afdeling). Momenteel ben ik verantwoordelijk voor de maternity (obstetrie). Daar loop ik visite en daarna doe ik een rondje op de andere afdelingen om te kijken of ze hulp nodig hebben. De andere afdelingen zijn: female, male, children. En dan is er nog apart het stabilization centre. Over de children's ward en het stabilization centre volgt nog een apart verhaal. Te indrukwekkend en soms hartverscheurend...
Na de visite ga ik soms terug naar mijn huisje om aan de statistieken te werken. Er is namelijk nogal wat achterstallig werk (wat = laatste helft van 2011), dus daar gaan al mijn vrije uurtjes aan op. Op dinsdag en donderdag is het OK-dag. Alle chirurgische patienten worden verzameld en de dagplanning gemaakt. Meestal zijn we wel van uurtje of 10 tot 5 aan 1 stuk door bezig. En boy o boy, het is een festijn van bizarre dingen. Elke keer is het weer een verrassing wat je gaat vinden als je een buik open maakt. Voor de medici onder ons wat voorbeelden: volvulus van sigmoid, bilateral ovarian cancer, geperforeerde galblaas, de 'gewone'darm en maagperforaties, enorme tumoren met invasie van blaas, urether, darmen, etc etc. Her en der worden er nog wat ledematen geamputeerd en gelukkig is er ook wel eens een gewone liesbreuk (al zijn ze vaak 10x zo groot als in nederland).
Op woensdag hebben we grand rounds, waarbij we met iedereen alle afdelingen langs gaan en patienten zien en bespreken die lastig zijn, niet verbeteren, of gewoon interessante dingen hebben. Extreem leerzaam (denk vooral voor mij, al moet ik binnenkort de grand rounds zelf gaan leiden, hehe)
Nog even terug naar mijn ward. De midwives zijn fantastisch (meestal dan) en erg lief voor me. Net als de patienten trouwens. Kan niet omschrijven wat een bizarre gewaarwording het is om alleen maar binnen te komen lopen en van alle kanten good morning dokta, thank you so much dokta te horen. Of om van een aantal patienten les in Krio te krijgen, etc etc. Deze dingen heb ik ook wel nodig want het is zwaahaar. Vooral in de weekenden komen er heftige casussen binnen. De moederzorg in het government hospital is gratis, maar daar is regelmatig geen dokter te vinden. En dan worden ze doorgestuurd naar ons....vaak heel laat, soms te laat. Voeten die uitsteken, of een hand, een tweeling waarvan eerste kindje als is overleden, etc etc. Vaak hebben we geen andere optie meer dan een keizersnede doen (als het kindje nog leeft). Neonatale sterfte is hoog, maternale sterfte gelukkig nog niet meegemaakt. Vaak heb je geen tijd om alles te laten bezinken en heb je aan het eind van de week even een dip (en dan drinken we een paar biertjes).
Merk dat ik kan blijven vertellen, want doe nog veeeeeel meer. Maar hopelijk hebben jullie een beetje idee gekregen.
Heb nog niet veel foto's van het ziekenhuis zelf. Wel van operaties, maar die lichtelijk onsmakelijk voor de meeste mensen.
Vanaf volgende week tot eerste week van juni ben ik alleen voor alle obstetrie en chirurgie, omdat dr ABD op vakantie is. Duim maar hard (of zeg een gebedje), want gaat een taaie sessie worden. Keep you posted!
-
24 April 2012 - 21:38
Odette:
He Marjolein!
Wat een verhalen zeg, ben heel benieuwd naar hoe het dadelijk allemaal live gaat zijn!
Wanneer zit je op skype, kunnen we weer eens bijkletsen...
Dikke knuffel uit Nederland waar lang niet zo veel heftigs gebeurt als bij jou als ik het allemaal lees (kabinet gevallen, en het is nog steeds geen lenteweer hier).
-
25 April 2012 - 04:18
Colin:
Hey Marjo!
Goed weer ff van je te horen! Klinkt alsof je al volledig ondergedompeld bent in je nieuwe werk (herkenbaar gevoel hier)!
Veel succes en keep up that good work! -
25 April 2012 - 08:28
Jessica:
Mooi stuk Marjolein. Wat een heftigheid daar allemaal, poeh! Hoop dat je vaak genoeg in de gelegenheid bent om je dip te verdrinken met een paar biertjes. Dat heb je wel nodig ja!
Zet 'm op daar, ik zal aan je denken de komende tijd.
Liefs x Jessica -
25 April 2012 - 10:34
Renee:
Marjo, ben ontzettend trots op hoe je daar aan de slag bent! En ook nog part-time statisticus? Petje af! Wat gebeurt er precies in het stabilisation center??
X R -
25 April 2012 - 10:51
Sara Van Bennekom,:
wat heeft die jongen dan op de foto? -
25 April 2012 - 18:26
Aron Van Bennekom:
hoi lieve marjolein,
in je mail veel dingen te lezen ook niet leuke dingen.
die je helaas mee maakt.
jammer dat er niet meer operaties op staan vind ik wel interessant.
met mij gaat het goed het is hier de laaste tijd meestal vies weer.
verder is het hier gezellig.
wens je verder veel sterkte met de moeilijke tij die de aan ziet te komen
bidden elke dag voor je.
be strong
groetjes aron xxxxxxx -
26 April 2012 - 20:09
Sylvia Bos:
Hey mar,
Eindelijk tijd gehad om je verslagen terug te lezen, wat een ervaring zeg. Kan me voorstellen dat het een heftige tijd voor je is. -
28 April 2012 - 07:38
Lois:
zwemmen er haaien in de zee?
groeten van Lois en Toine -
28 April 2012 - 09:26
Marjolein:
@Sara: dit jongetje krijgt niet genoeg eten. Is al 4 maanden oud, maar weegt minder dan Noah toen hij werd geboren
@Aron: zal je wel een mail sturen met meer operaties en foto's ervan.
@Lois: gelukkig niet, wel grote vissen, maar ze bijten niet (en smaken erg lekker ;)) -
29 April 2012 - 17:37
Conny:
Wat een verhalen en supermooie foto's Maria :P zo te lezen zit je goed op je plekje...keep up the good work en vooral positief blijven...
Dikke kus en knuffel vanuit hier xx -
30 April 2012 - 18:46
Sara Van Bennekom,:
de tweede prijs is binnen!!! hoera!!!
het is koningedag en ik ging er naar toe.
en we hadden speletjes van groep 1 tm 3 en 4 tm 8 en4 tm 8 ging een vossejacht doen en daar waren prijzen voor en bij de vossejacht waren in het bos 5 vossen en in het dorp waren 6 vossen.
maar er waren ook gemene vossen, die vossen hadden een staart want we moesten ook goede vossen zoeken en die hadden geen staart. en daar kregen we een puzzelstukje van...en als we alle vossen hadden gehad dan moesten we weer terug naar de zaal en toen moesten we die puzzel gaan leggen en er zaten vragen bij en bijvoorbeeld waar zie je op het plaatje dat er een hond een karretje trekt ?
en wie zit daar in`/ en toen was de prijsuitreiking ....en wij stonden op de 3e plaats!!! en toen heb ik een potje gekregen daar zat 10 euro in , leuk he ! -
01 Mei 2012 - 16:59
Anke:
Wat een verhaal en wat een passie. Lijkt me super zwaar als ik je verhaal lees en je foto's bekijk. Hou je taai!
X -
06 Mei 2012 - 14:52
Renee:
Snap niets van skype: jij hebt mij toegevoegd, maar ik krijg nog geen pop-up daarvan! Wat is ookalweer je gebruikersnaam / emailadres? Heb vanalles geprobeerd maar het lukt niet! AAAAH! -
06 Mei 2012 - 15:15
Marjo:
Volgens mijn skype heb je inmiddels geaccepteerd ;) Alleen nog ff online komen, wat je kan regelen bij het pijltje voor je naam -
09 Mei 2012 - 07:57
Sara Van Bennekom,:
beste marjolein!!
wie hadden de mei vakantie en we gingen met de boot weg.
toen zijn we eerst naar zierikzee geweest toen even naar de haven en toen naar midelburg en daar gingen we elke dag naar de stad.
we gaan ook een keer naar opweking!!!
sara -
09 Mei 2012 - 08:07
Aron Van Bennnekom:
hoi marjolein,
hoe is het met je.
met mij gaat het in iedergeval prima.
ik heb een leuke vakantie gehad.
niet zo'n mooi weer maar hebben het leuk gehad.
heb in de vakantie iets gekocht van me verjaardags geld ik stuur nog wel een foto door zie je gelijk wat het is.
is dus nog een verrassing.
maar heb er al veel plezier van.
nu weer naar school.
vandaag (woensdag 9 mei) leker studiedag.
morgen begin ik met de antreetoets zie er een klein beetje tegen op.
succes met je werk verder.
dikke knuffel aron -
21 Mei 2012 - 00:20
Renee:
Heb nachtdienst en niks te doen.... is wrs anders dan jouw 24/7 dienst.... Ga deze week Odette bellen en tickets regelen! X -
11 Juni 2012 - 16:32
Sara Van Bennekom,:
hee marjolein!!
gaat het goed? iedergeval met mij wel.
jammer dat we niet zo goed kunnen skype.
het gaat wel goed op school maar we hebben wel veel toetsen!!
heb je nog veel dingen te doen?
bij ons is het bager weer. wat voor weer is het bij julli.
dikke kus sara!!!
-
13 Juni 2012 - 08:13
Astrid Matthijsse:
Heeee Marjolein!! Wat gaaf om al die verhalen te lezen!! Vind het superknap van je wat je doet! Want je krijgt een hoop ellende te verstouwen. En het is hard werken. Heb je intussen al wat vrienden/vriendinnen, zodat je je ei kwijt kan? Heel veel succes daar! Liefs Astrid -
06 Januari 2013 - 12:39
Sara Van Bennekom:
he marjolein ik hoop dat je weer snel terug komt, want ik mis je heel erg.
liefs saartje -
06 Januari 2013 - 12:39
Sara Van Bennekom:
he marjolein ik hoop dat je weer snel terug komt, want ik mis je heel erg.
liefs saartje -
09 Februari 2013 - 11:25
Sara :
fijn dat je weer even terug komt.
ik heb je erg gemist.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
